گلچینی از زیباترین و عاشقانه ترین اشعار فردوسی و بیوگرافی حکیم فردوسی
اشعار فردوسی
حکیم ابوالقاسم فردوسی شاعر بزرگ حماسه سرای ایرانی در سال 329 هجری قمری در شهرستان طوس خراسان متولد شدند و در سال 416 هجری قمری از دنیا رفتند. فردوسی شاهنامه را در سال 384 هجری قمری به‌پایان برد. شاهنامه فردوسی یکی از بزرگ‌ترین نوشته‌های ادبیات کهن پارسی محسوب می شود.
[dropcap][/dropcap]
بنام خداوند خورشید و ماه
که دل را بنامش خرد داد راه
خداوند هستی و هم راستی
نخواهد ز تو کژی و کاستی
[dropcap][/dropcap]
شعر فردوسی
بیا تا جهان را به بد نسپریم
به کوشش همه دست نیکی بریم
نبــاشد همی نیک و بد، پایدار
همان به که نیکی بود یادگار
[dropcap][/dropcap]
اشعار زیبای فردوسی
بر ما شکیبائی و دانش است
ز دانش روان های پر از رامش است
شکبیائی از ما نشاید ستد
نه کس را ز دانش رسد نیز بد
[dropcap][/dropcap]
اشعار عاشقانه فردوسی
ز دانش بود جان و دل را فروغ
نگر تا نگردی به گرد دروغ
سخنگوی چون بر گشاید سخن
بمان تا بگوید تو تندی مکن
[dropcap][/dropcap]
بهترین بیت فردوسی
تن مرده چون مرد بی دانشست
که نادان به هر جای بی رامشست
که دشمن که دانا بود به ز دوست
که با دشمن و دوست دانش نکوست
[dropcap][/dropcap]
جملات زیبا فردوسی
بیا تا همه دست نیکی بریم
جهان جهان را به بد نسپرسم
[dropcap][/dropcap]
اشعار فردوسی
نباشد همه نیک و بد پایدار
همان به که نیکی بود یادگار
همان گنجِ دینار و کاخ بلند
نخواهد بُدَن مر تو را سودمند
سخن ماند از تو همی یادگار
سخن را چنین خوارمایه مدار
[dropcap][/dropcap]
شاهنامه فردوسی
جهان یادگار است و ما رفتنی
به گیتی نماند به جز گفتنی
به نام نکو گر بمیرم رواست
مرا نام باید که تن مرگ راست
[dropcap][/dropcap]
اشعار فردوسی
اگر بر خرد چیره گردد هوا
نیابد ز چنگ هوا، کس رها
خردمند کآرد هوا را به زیر
بود داستانش چو شیر دلیر
[dropcap][/dropcap]
شعر حماسی فردوسی
مکن بد که بینی به فرجام بد
ز بد گردد اندر جهان نام بد
نگر تا چه کاری، همان بدروی
سخن هرچه گویی همان بشنوی
تو تا زنده ای سوی نیکی گرای
مگر کام یابی به دیگر سرای
[dropcap][/dropcap]
شعر فردوسی
چه خوش گفت فردوسی پاکزاد
که رحمت بر آن تربت پاک باد
میازار موری که دانه‌کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است
[dropcap][/dropcap]